شلغم سبزی است که از نظرطب قديم ايران گرم و تر به شمارميرفته و به علاوه برای درمان اکثردردها استفاده ميشده است.
شلغم دارای مواد معدنی است که براي پيشگيري از انواع سرطان مفيد است و همچنين در تصفيه خون و تقويت سيستم ايمني در برابر بسياری از بيماريهای عفونی نقش دارد. شلغم را بدون پوست گرفتن و قطعه قطعه کردن و به صورت بخارپز مصرف کنيد. شلغم مواد معدنی فراوانی دارد که کلسيم و منيزيم از مهمترين اين مواد است که براي رشد و نمو استخوان به ويژه در نوجوانان، زنان باردار و زنان شيرده توصيه ميشود.
مقداری پتاسيم نيز در شلغم وجود دارد که در تنظيم فشار خون نقش دارد و همچنين فسفر و آرسنيک موجود در اين گياه برای تقويت گلبولهای سفيد و سيستم ايمني مفيد است و از همين رو شلغم برای پيشگيری از سرماخوردگی در فصلهای سرد سال کاربرد بيشتری دارد. شلغم سرشار از ويتامينهای گروه B است که برای درمان و پيشگيری از شوره سر مفيد است. همچنين اسيد فوليک موجود در آن در درمان کمخونی کارايی دارد. شلغم دارای مواد معدنی است که برای پيشگيری از انواع سرطان مفيد است و همچنين در تصفيه خون و تقويت سيستم ايمنی در برابر بسياری از بيماريهای عفونی نقش دارد. گوگرد، ويتامين C و فيبر از ديگر مواد موجود در شلغم است. فيبر موجود در اين گياه در کاهش اسيد اوريک، تری گليسيريد و کلسترول مفيد است و از سرطان روده پيشگيری ميکند.
ترکيباتی در شلغم وجود دارد که برای کاهش قند خون در افراد ديابتی مفيد است و همچنين مدر بودن شلغم ميتواند در دفع سنگ مثانه تاثيرگذار باشد. موادی که در شلغم وجود دارد برای تسکين سرفههای سرماخوردگی و تقويت سيستم تنفسی مفيد است.
شلغم سبزی کمکالری است و در رژيمهای لاغری جزو سبزيجات آزاد محسوب ميشود. در گذشته شلغم را به صورت پخته و له شده به عنوان پماد برای رفع ترک پا به کار ميبردند. شلغم را با پوست و بدون اينکه قطعه قطعه شود بايد پخت، زيرا قطعه قطعه کردن موجب ميشود بخش زيادی از مواد مغذی آن وارد آب شود و هدر برود. همچنين بهتر است موقع پخت شلغم از تماس مستقيم آن با آب جلوگيری کرد و شلغم را بر روی توری قرار دهيد تا با بخار آب قابلمه بخارپز شود.