یادمان باشد خانهای زیبا و دوست داشتنی است که صاحب خانهاش دلی پاک، مهربان، آرام و خالی از تمامی بدیها داشته باشد. هیچ گاه نباید از یاد برد نوبتی هم اگر باشد، امسال نوبت خانه تکانی دلهاست!
صدای پای بهار میآید؛ صدای تغییر، نغمهی گوشنواز جویبارهای کوچک و پیچدرپیچ، ترنم دلچسب آواز روحبخش پرندگانی که از لانههایشان بیرونزدهاند یا از سفری طولانی به مأمن سال پیش خود بازگشتهاند؛ همهچیز در حال دگرگونیست. انسان، طبیعت، کائنات و چه انتخاب زیبایی برای نو شدن سال و تغییر و تحول سال در بهترین زمان ممکن؛ آنجا که منجمین هم انگشتبهدهان ماندهاند، تنها از ایرانیان هنرمند و دانشمحور برمیآمده است.
هرجا که این روزها قدممیگذاری، زمزمهی نو شدن و جابهجایی میشنوی. بهار همه را به حرکت، جنبش و تحرک وادار میسازد.
و در اینمیان، خیلی از مادرها و اعضای خانه، کلمهای را یا بهتر بگوییم عبارتی را مدام تکرار میکنند؛ «خانهتکانی!» مراسمیست برای خود که گاه روزها و ساعتهای متمادی، وقت و انرژی را باید صرف آن نمود؛ رسم و عملی زیبا، پسندیده و دوستداشتنی با تمام مشقات و زحماتی که به همراه دارد.
خانهتکانی، از شستن و تمیزکردن شروع میشود و تا بازسازی و تغییر دکوراسیون و… ادامه مییابد اما امسال بیاییم یک خانهتکانی به خانهتکانیهای هر سالهی خود اضافه نماییم؛ یک خانهتکانی که روح و روان خستهی ما را پس از یکسال بهطرز معجزهآسایی متغیر و دوستداشتنی نماید. این خانهتکانی برخلاف خانه تکانیهای دیگر، نه زحمت دارد و نه نیاز به مادیات! انتظار کمک از هیچکس هم نخواهی داشت. اصلاً بهتنهایی، هر انسانی قادر به انجام آن خواهد بود.
در این بهار میخواهیم دانسته و نه از روی احساس و چشموهمچشمی، دست به یک خانهتکانی اساسی بزنیم؛ خانهتکانی از نوع شخصی و منحصربهفرد. خانهتکانی، آنهم از ریشه و اساس. میخواهیم در این خانهتکانی، همهچیز را دچار تغییر نماییم اما تغییر نگرش و دیدگاه.
در آستانهی بهاری دیگر، به خود بیاییم و نیک و عمیق بیندیشیم، به گذشتهها برگردیم، ناراحتیها، بغضها و کینهها، کمبودهای عاطفی و نابسامانیهای روحی، همه و همه را در مقابل دیدگان خود قرار دهیم و ببینیم چه چیزهایی خانهی دل را به مکانی تلخ و سرد مبدل ساخته است؟ خانهی دل باید ساده باشد، صمیمی و آرام، خالی از انواع بغضها و کینهها و سرشار از محبتها و دوستداشتنها. خانهی دل باید صاف باشد و صیقلی، گرم باشد و مهربان و درنهایت، خانهی دل باید زیباترین و بانشاطترین جلوههای بصری و معنوی را دارا باشد. پس در این بهار دلانگیز، هیچکجا برای خانهتکانی، مناسبتر و واجبتر از دل نیست.
دستور اول در خانهتکانی دلها، بیرونریختن تمامی نابسامانیها، خاطرات بد و آزاردهنده و ناراحتیهاییست که سالیان سال است آن را در دل نگاه داشتهایم. پاککردن دل از بغضها، حسدها، کینهها و ناملایمات، نباید وقت زیادی از ما را به خود اختصاص دهد. کارهای بسیار زیادیست که باید در آستانهی بهار دلانگیز انجام پذیرد و «خانهتکانی دلها» تنها یکی از آنهاست.
به گوشهگوشهی دل سر میزنیم، پلیدیها را با هوشیاری، هر کجایی که خود را پنهان نموده باشند، مییابیم و آنها را با معجونی از لبخند، مهربانی و بخشش، از دل بیرون میرانیم. این خانهتکانی، کار چندان سختی نیست و باید در عین ظرافت و دقت، بهسرعت انجام پذیرد. تمام جغرافیای دل را باید جست، سر زد و از درونیات آن باخبر شد. از امسال، دیگر دلها جایی برای نگاهداشتن بدیها و ناراستیها نیست.
بیائید تمام تلخی ها و پریشانی های جا مانده در آن را به باد فراموشی سپاریم و از اعماق قلبمان بی تاب شنیدن صدای پای بهار گردیم. بهاری که بخشی از خوش بینی تاریخی ماست. بهاری که به لحاظ طراوت و پاکی طبیعت به اندیشه ی ما نیز صفا می بخشد و با متحول کردن هستی، درون ما را نیز منقلب می کند و سردی خمودی زمستان را از جانمان می زداید. چه نیکوست به عمق فلسفه ی این پدیده بزرگ راه یابیم و تدبیر این مدبر هستی آفرین را درک کنیم که کمال هرگز توقف گاهی ندارد و تا جان در بدن باقیست باید آن را کامل ساخت.
خانهتکانی را از بیرونراندنها شروع کردیم و حالا نوبت جابهجاییها و تغییرات وسیع و اساسیست! خانهتکانی دل با بیرونراندن تمامی بدیها و جایگزیننمودن هر آنچه نام و نشانی از خوبیها دارد، به انتهای خود نزدیک میشود و با چند جابهجایی کوچک، دستکم برای یکسال آینده، دل را از گزند پلیدیها رهایی میبخشیم.
یادمان باشد خانهای زیبا و دوستداشتنیست که صاحبخانهاش دلی پاک، مهربان، آرام و خالی از تمامی بدیها داشته باشد. هیچگاه نباید از یاد برد نوبتی هم اگر باشد، امسال نوبت خانهتکانی دلهاست! خانه هرچند زیبا، خانه هرچند خوش آبورنگ و خانه هرچند شیک و مجلل، وقتی زندگی در آن لطف دارد که ساکنانی داشته باشد با دلهایی مهربان و خالی از تمامی بدیها. برای لذتبردن از خانهای که در آن روزگار میگذرانیم، امسال پیش از خانهتکانی، به سراغ دلهایمان برویم و خانهتکانی را از دلهایمان آغاز نماییم که مهمتر از خانهتکانی نوروزی، خانهتکانی دلهاست.
پس ای مهربان بیا با گوش دلت بشنو ترنم دلنشین بهار را و با چشم دلت ببین زیبائی های برخاسته از این ترانه ی بهشتی.
گوارایت باد نسیم فرح بخش نوروزی آنگاه که آرام می وزد و روحت را با نوازشی دلنواز به عالم معنوی می رساند. عیدِ شادمانگیها و شادیآفرینیها مبارک.